Мо барои такмил додани худамон зуд-зуд омӯзиши дастаи фурӯш дорем. На танҳо муошират бо муштариён, балки хидмат ба мизоҷони мо.
Мо мақсад дорем, ки ба мизоҷони худ хидматрасонии беҳтаринро пешниҳод кунем, ба мизоҷон дар ҳалли мушкилот ҳангоми муоширати дархосташон кӯмак расонем.
Ҳар як муштарӣ ё муштарии эҳтимолӣ, мо бояд бо онҳо муносибат кунем. Новобаста аз он ки онҳо ба мо фармоиш медиҳанд ё не, мо муносибати хубамонро ба онҳо нигоҳ медорем, то онҳо дар бораи маҳсулот ё корхонаи мо маълумоти кофӣ гиранд.
Мо ба мизоҷон намуна пешниҳод мекунем, муоширати хуби англисиро таъмин мекунем, сари вақт хидмат мерасонем.
Бо омӯзиш ва муошират бо дигарон, мо мушкилоти мавҷудаи худро дарк мекунем ва мушкилотро сари вақт ҳал мекунем, то худамон пешрафт кунем.
Бо сӯҳбат бо дигарон, мо аз ҷаҳони берун маълумоти бештар мегирем. Мо тачрибаамонро мубодила мекунем ва аз якдигар меомузем.
Ин тренинги гурӯҳӣ на танҳо ба мо барои такмил додани малакаҳои корӣ, балки рӯҳияи мубодила бо дигарон, хушбахтӣ, стресс ва ҳатто ғамгинӣ кӯмак мекунад.
Пас аз ҳар як омӯзиш, мо бештар дар бораи муошират бо мизоҷон, донистани талаботи онҳо ва расидан ба ҳамкории қаноатбахш медонем.
Вақти фиристодан: 05-05-2020